Mijn laatste weekje in Zuid-Afrika
Door: Daniel
Blijf op de hoogte en volg Daniel
15 Januari 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
Goeden middag lieve vriendjes en vriendjes en vriendinnetjes! Ik kan vandaag eens niet inloggen op waarbenjij.nu (tja soms zit het mee, en soms zit het tegen!) Dus vandaar doe ik me blogje even hier!
Mijn tijd in Zuid-Afrika zit er alweer bijna op. Het is echt heel snel gegaan voor mijn gevoel, en stiekem heb ik helemaal geen zin in de sneeuw en de kou. Doe mij maar gewoon 25 – 35 graden en lekker de Indische oceaan. (de Atlantische is toch te koud hoor ) Maar ik moet er toch echt aangeloven dat ik morgen om 20 uur lokale tijd vlieg. (alleen er is nog 1 groot probleem: Namelijk mijn visum verlenging is nog steeds niet klaar)
Ik hoor jullie nu denken, en hoe kom je nu terug? Nou ik heb meerdere keuzes:
- Ik kan een roeiboot pakken en de Atlantische oceaan over varen,
- Ik kan het proberen te doen a la kite surfer
- Ik kan een klein drugsvliegtuigje nemen en NL binnensmokkelt worden,
- Ik kan (het zelfde doen zoals elke week) weer naar Home Affairs gaan, in de rij staan en dan hoor je: Not ready yet.
- Ik kan gaan dreigen met een advocaat of wat dan ook, maar dit helpt helaas ook niet.
- En ik kan de hele tijd de manager gaan bellen tot hij me zat is. Maar ze zijn zo slim: Ze nemen de telefoon gewoon niet op. (zie je, Nederlandse ambtenaren hebben hier hun werkwijze achter gelaten)
Maar als het goed is kom ik morgen gewoon terug, en wordt ik vanavond aangehouden bij het vliegveld en moet ik een boete betalen, die ik hoe dan ook niet ga betalen. Want ik gun ze niet dat beetje extra geld. Dan heb ik liever gewoon een rode stempel in me paspoort dat ik er de volgende keer niet in kom.
Vanavond gaan Wester en ik dus vroeg naar het vliegveld. Om te zorgen dat we hoe dan ook thuis komen! (en nee ik doe dit niet express omdat ik dan lekker in dit mooie weer mag blijven. Nee ik wil ook wel weer me familie, vrienden en me vriendin zien!)
Maar even verder praten over mijn avonturen van de laatste week!
Vrijdag 8-1-2010 gingen Wester en ik nog even naar home affairs, Daar aangekomen herkende Alida (vrouw die daar beetje leiding geeft, of ze kan heel goed doen als of) mijn gezicht en zei gelijk. Its ready. Dus wij waren mooi blij. Zegt Alida vervolgens: Alleen de manager is er niet vandaag komt maandag weer. Dus wij dachten: Dan fixen we dat donderdag wel. Vandaag daar aangekomen, nee is niet klaar en alida is op vakantie tot maart. Nee daar hebben we wat aan. Dus chagie in de auto naar de oogspecialist (Nee ik heb geen bril nodig, Wester had zand in zijn oog)
Maar genoeg gelult over Home Affairs, terug naar onze vette 5 daagjes vakantie in en rondom Port Elisabeth. Het neefje (Nick) van mijn Engelse tante heeft een eigen bedrijf zonder winst oogmerk in PE. Hij ontvangt vrijwilligers die willen betalen om in PE te zijn. Hun taak is het geven van sportlessen aan scholen in communities. Dus zeg maar de sloppenwijken van Port Elisabeth.Ze betalen een vast bedrag per maand en krijgen dan onbeperkt eten en drinken en de rest van het geld gaat naar het project. Ik vind dit een super initiatief.
Ik ging dus maar even een kijkje nemen bij Nick en zijn familie. Zaterdag 9 januari Ik vond het heel interessant om te zien hoe hun te werk gaan, en ik heb even kennis gemaakt met de nieuwe lichting vrijwilliger die afgelopen zaterdag aankwamen. Hier hebben we een hele gezellige avond gehad met een paar biertjes en een braai.
De volgende dag gingen we vroeg weg want we wouden gaan surfen in Jeffreys Bay. Na 70 Km rijden waren we aangekomen bij de backpackers lodge Island Vibe. Dit zag er erg gezellig uit, alleen deze dag waren er geen golven Dus we besloten om door te rijden naar de bloukrans brug om te gaan bungy jumpen. En dit is niet zomaar een bungy, maar werelds hoogste bungy jump (216 meter hoog). Ach dat doe je effe he! Nou kijk maar naar mijn foto’s op hyves!
http://daniel86.hyves.nl/album/47665130/PE_Bungy_paragliden_sand_boarden_su/lky_y7lM/fotos/845417868/0/JgGw/
De bungy was echt super gaaf, en heel raar, ik was niet zenuwachtig. Mijn adrenaline was al hoog genoeg denk ik! Ik sprong als 10de persoon en het was super gaaf en had een dikke lol met de mensen die er werkten!
Hierna besloten we om door te rijden naar het plaatsje genaamd Wilderness. En waarom denken jullie? Nou omdat het kan! Hier kun je gaan paragliden! (ik hoop dat jullie weten wat dat is, zo niet: Zie mijn foto’s!) En dit hebben we de maandag (11-1-2010) gedaan! Wat was dit een gave ervaring. Als je denkt dat bungy jumpen vet is, dan ben je nog niet wezen paragliden. Althans zelf sturen is dan de echte kick. Ik kreeg een introductie cursus. Je vliegt als een tandem, de instructeur vliegt eerst 10 minuten en legt alles goed uit. Hoe je moet handelen bij verschillende situaties. Hierna mocht ik 15 minuten vliegen. Dit was zo gaaf en het ging heel goed. Ik mocht uit eindelijk 30 minuten vliegen. Omdat ik blijkbaar talent had, en de thermiek goed kon pakken. Hierna nam de instructeur het nog even over voor verschillende stuntjes! Een super ervaring dus!
Na het paragliden gingen we weer richting de bloukrans brug. We moesten nog even souveniers kopen. Na dit te hebben gedaan hebben we onze reis vervolgt richting Jay Bay (lees: Jeffreys Bay). Hier gingen we even chillen en lekker eten. De volgende dag ging vroeg de wekker. De planning was namelijk dat we zouden gaan sandboarden en surfen.
We hebben eerst 1.5 uur gesurft en toen op weg naar het sandboarden. Dit was wel grappig, maar het is nog steeds geen snowboarden. Je moet de hele tijd je bord in waxen, dus dat is wel irritant. Maar bekijk mijn foto’s maar voor de leuke sprongetjes!
‘S middags was er zo veel wind dat surfen niet meer mogelijk was, en natuurlijk heb ik het wel geprobeerd, maar om uit de baai te komen was echt te zwaar, vandaar dat er niemand aan het surfen was. Dus we hebben gewoon even rondgelopen op het strand en even chillen bij onze accommodatie. ‘S avonds hadden we heerlijk eten (een super grote Tbone steak! Zie foto’s) Hierna hebben we eens flink wezen feesten! Echt een super gezellige tent!
De volgende dag zijn we weer naar PE gereden. Even langs Nick zijn werk, gedag zeggen tegen James, Nick en de vrijwilligers! Die natuurlijk heerlijk van de zon aan het genieten waren. Hierna gingen we naar het vliegveld om weer eens naar Joburg te vliegen.
Dit verliep allemaal soepel en daarna heerlijk geslapen (best vermoeiend al die leuke dingen!)
Donderdag 14-1-2010, zijn we dus naar Home Affairs gegaan met de veronderstelling dat onze visums nou eindelijk gereed waren. Maar nee hoor, tuurlijk niet. We zijn in Zuid-Afrika dus waarom zou toch iets klaar zijn. Stelletje knakworsten!
Nu ik dit typ is het vrijdag morgen 11:16 uur. Net een afscheidstoespraak gehad, dus nu is het dan toch echt bijna zo ver. Straks weer even naar Homo Affairs (ja uiteindelijk krijgen zo toch die bijnaam. Want ze naaien je waar je bij staat)
Ok sorry, ik zal het netjes houden. Maar je begrijpt vast wel dat ik er een beetje zat van ben. Zo corrupt als de pest, maar je simpel even willen helpen…. Ho maar.
Ik land morgen (16-01-2010) om 9:45 Nederlandse tijd op schiphol. Mits ik door de douane kom, de landingsbaan sneeuwvrij is en we geen vertraging hebben.
Dus lieve vrienden en vriendinnen. Jullie moeten er aan geloven, morgen ben ik weer op Nederlandse bodem. Als ik aan de linker kant van de weg rij, toeter dan even en schreeuw: Je bent weer in NL, we rijden hier rechts!
Bij voorbaat dank! (nu mag ik zeker ook niet meer links en rechts inhalen, dit is hier de normaalste zaak, dus dat ga ik straks nog even doen om het toch even af te leren!)
Maar ik brei er een eind aan. (over breien gesproken, wie kan mij even een warme trui regelen? Want ik ga van +35 naar – 1 tot -10 ) Dat is gewoon 40 graden verschil.
U kunt natuurlijk altijd geld storten voor de fond: Help Daniel de winter door!
Want ek kan die kouwe weer niet uitstaan nie!
Tot morgen!
Groeten doei! Maybe to be continued!
Kusje uit het ooooooooh zooooo warme Pretoria!
(Oja voor de witte mensjes onder jullie, zo heel bruin ben ik niet hoor. Moest toch veel binnen zitten en met verslag afmaken, en zelfs in Afrika wordt je binnen nog steeds niet bruin)
En voordat ik het vergeet, ik heb mijn verslag op tijd af gekregen, en niet zoals de meeste afrikanen, dat komt morgen wel… Ik was de eerste die hem ingeleverd had (nou dat lieg ik, want Reni heeft hem ingeleverd en het zag er super gelikt en ingebonden uit! Dus nogmaal bedankt kerel!)
Ik ga nu echt stoppen, want ik begin onzin te ratelen (zijn jullie wel gewend van me!)
Foto’s op:
http://daniel86.hyves.nl/album/47665130/PE_Bungy_paragliden_sand_boarden_su/lky_y7lM/
Mijn tijd in Zuid-Afrika zit er alweer bijna op. Het is echt heel snel gegaan voor mijn gevoel, en stiekem heb ik helemaal geen zin in de sneeuw en de kou. Doe mij maar gewoon 25 – 35 graden en lekker de Indische oceaan. (de Atlantische is toch te koud hoor ) Maar ik moet er toch echt aangeloven dat ik morgen om 20 uur lokale tijd vlieg. (alleen er is nog 1 groot probleem: Namelijk mijn visum verlenging is nog steeds niet klaar)
Ik hoor jullie nu denken, en hoe kom je nu terug? Nou ik heb meerdere keuzes:
- Ik kan een roeiboot pakken en de Atlantische oceaan over varen,
- Ik kan het proberen te doen a la kite surfer
- Ik kan een klein drugsvliegtuigje nemen en NL binnensmokkelt worden,
- Ik kan (het zelfde doen zoals elke week) weer naar Home Affairs gaan, in de rij staan en dan hoor je: Not ready yet.
- Ik kan gaan dreigen met een advocaat of wat dan ook, maar dit helpt helaas ook niet.
- En ik kan de hele tijd de manager gaan bellen tot hij me zat is. Maar ze zijn zo slim: Ze nemen de telefoon gewoon niet op. (zie je, Nederlandse ambtenaren hebben hier hun werkwijze achter gelaten)
Maar als het goed is kom ik morgen gewoon terug, en wordt ik vanavond aangehouden bij het vliegveld en moet ik een boete betalen, die ik hoe dan ook niet ga betalen. Want ik gun ze niet dat beetje extra geld. Dan heb ik liever gewoon een rode stempel in me paspoort dat ik er de volgende keer niet in kom.
Vanavond gaan Wester en ik dus vroeg naar het vliegveld. Om te zorgen dat we hoe dan ook thuis komen! (en nee ik doe dit niet express omdat ik dan lekker in dit mooie weer mag blijven. Nee ik wil ook wel weer me familie, vrienden en me vriendin zien!)
Maar even verder praten over mijn avonturen van de laatste week!
Vrijdag 8-1-2010 gingen Wester en ik nog even naar home affairs, Daar aangekomen herkende Alida (vrouw die daar beetje leiding geeft, of ze kan heel goed doen als of) mijn gezicht en zei gelijk. Its ready. Dus wij waren mooi blij. Zegt Alida vervolgens: Alleen de manager is er niet vandaag komt maandag weer. Dus wij dachten: Dan fixen we dat donderdag wel. Vandaag daar aangekomen, nee is niet klaar en alida is op vakantie tot maart. Nee daar hebben we wat aan. Dus chagie in de auto naar de oogspecialist (Nee ik heb geen bril nodig, Wester had zand in zijn oog)
Maar genoeg gelult over Home Affairs, terug naar onze vette 5 daagjes vakantie in en rondom Port Elisabeth. Het neefje (Nick) van mijn Engelse tante heeft een eigen bedrijf zonder winst oogmerk in PE. Hij ontvangt vrijwilligers die willen betalen om in PE te zijn. Hun taak is het geven van sportlessen aan scholen in communities. Dus zeg maar de sloppenwijken van Port Elisabeth.Ze betalen een vast bedrag per maand en krijgen dan onbeperkt eten en drinken en de rest van het geld gaat naar het project. Ik vind dit een super initiatief.
Ik ging dus maar even een kijkje nemen bij Nick en zijn familie. Zaterdag 9 januari Ik vond het heel interessant om te zien hoe hun te werk gaan, en ik heb even kennis gemaakt met de nieuwe lichting vrijwilliger die afgelopen zaterdag aankwamen. Hier hebben we een hele gezellige avond gehad met een paar biertjes en een braai.
De volgende dag gingen we vroeg weg want we wouden gaan surfen in Jeffreys Bay. Na 70 Km rijden waren we aangekomen bij de backpackers lodge Island Vibe. Dit zag er erg gezellig uit, alleen deze dag waren er geen golven Dus we besloten om door te rijden naar de bloukrans brug om te gaan bungy jumpen. En dit is niet zomaar een bungy, maar werelds hoogste bungy jump (216 meter hoog). Ach dat doe je effe he! Nou kijk maar naar mijn foto’s op hyves!
http://daniel86.hyves.nl/album/47665130/PE_Bungy_paragliden_sand_boarden_su/lky_y7lM/fotos/845417868/0/JgGw/
De bungy was echt super gaaf, en heel raar, ik was niet zenuwachtig. Mijn adrenaline was al hoog genoeg denk ik! Ik sprong als 10de persoon en het was super gaaf en had een dikke lol met de mensen die er werkten!
Hierna besloten we om door te rijden naar het plaatsje genaamd Wilderness. En waarom denken jullie? Nou omdat het kan! Hier kun je gaan paragliden! (ik hoop dat jullie weten wat dat is, zo niet: Zie mijn foto’s!) En dit hebben we de maandag (11-1-2010) gedaan! Wat was dit een gave ervaring. Als je denkt dat bungy jumpen vet is, dan ben je nog niet wezen paragliden. Althans zelf sturen is dan de echte kick. Ik kreeg een introductie cursus. Je vliegt als een tandem, de instructeur vliegt eerst 10 minuten en legt alles goed uit. Hoe je moet handelen bij verschillende situaties. Hierna mocht ik 15 minuten vliegen. Dit was zo gaaf en het ging heel goed. Ik mocht uit eindelijk 30 minuten vliegen. Omdat ik blijkbaar talent had, en de thermiek goed kon pakken. Hierna nam de instructeur het nog even over voor verschillende stuntjes! Een super ervaring dus!
Na het paragliden gingen we weer richting de bloukrans brug. We moesten nog even souveniers kopen. Na dit te hebben gedaan hebben we onze reis vervolgt richting Jay Bay (lees: Jeffreys Bay). Hier gingen we even chillen en lekker eten. De volgende dag ging vroeg de wekker. De planning was namelijk dat we zouden gaan sandboarden en surfen.
We hebben eerst 1.5 uur gesurft en toen op weg naar het sandboarden. Dit was wel grappig, maar het is nog steeds geen snowboarden. Je moet de hele tijd je bord in waxen, dus dat is wel irritant. Maar bekijk mijn foto’s maar voor de leuke sprongetjes!
‘S middags was er zo veel wind dat surfen niet meer mogelijk was, en natuurlijk heb ik het wel geprobeerd, maar om uit de baai te komen was echt te zwaar, vandaar dat er niemand aan het surfen was. Dus we hebben gewoon even rondgelopen op het strand en even chillen bij onze accommodatie. ‘S avonds hadden we heerlijk eten (een super grote Tbone steak! Zie foto’s) Hierna hebben we eens flink wezen feesten! Echt een super gezellige tent!
De volgende dag zijn we weer naar PE gereden. Even langs Nick zijn werk, gedag zeggen tegen James, Nick en de vrijwilligers! Die natuurlijk heerlijk van de zon aan het genieten waren. Hierna gingen we naar het vliegveld om weer eens naar Joburg te vliegen.
Dit verliep allemaal soepel en daarna heerlijk geslapen (best vermoeiend al die leuke dingen!)
Donderdag 14-1-2010, zijn we dus naar Home Affairs gegaan met de veronderstelling dat onze visums nou eindelijk gereed waren. Maar nee hoor, tuurlijk niet. We zijn in Zuid-Afrika dus waarom zou toch iets klaar zijn. Stelletje knakworsten!
Nu ik dit typ is het vrijdag morgen 11:16 uur. Net een afscheidstoespraak gehad, dus nu is het dan toch echt bijna zo ver. Straks weer even naar Homo Affairs (ja uiteindelijk krijgen zo toch die bijnaam. Want ze naaien je waar je bij staat)
Ok sorry, ik zal het netjes houden. Maar je begrijpt vast wel dat ik er een beetje zat van ben. Zo corrupt als de pest, maar je simpel even willen helpen…. Ho maar.
Ik land morgen (16-01-2010) om 9:45 Nederlandse tijd op schiphol. Mits ik door de douane kom, de landingsbaan sneeuwvrij is en we geen vertraging hebben.
Dus lieve vrienden en vriendinnen. Jullie moeten er aan geloven, morgen ben ik weer op Nederlandse bodem. Als ik aan de linker kant van de weg rij, toeter dan even en schreeuw: Je bent weer in NL, we rijden hier rechts!
Bij voorbaat dank! (nu mag ik zeker ook niet meer links en rechts inhalen, dit is hier de normaalste zaak, dus dat ga ik straks nog even doen om het toch even af te leren!)
Maar ik brei er een eind aan. (over breien gesproken, wie kan mij even een warme trui regelen? Want ik ga van +35 naar – 1 tot -10 ) Dat is gewoon 40 graden verschil.
U kunt natuurlijk altijd geld storten voor de fond: Help Daniel de winter door!
Want ek kan die kouwe weer niet uitstaan nie!
Tot morgen!
Groeten doei! Maybe to be continued!
Kusje uit het ooooooooh zooooo warme Pretoria!
(Oja voor de witte mensjes onder jullie, zo heel bruin ben ik niet hoor. Moest toch veel binnen zitten en met verslag afmaken, en zelfs in Afrika wordt je binnen nog steeds niet bruin)
En voordat ik het vergeet, ik heb mijn verslag op tijd af gekregen, en niet zoals de meeste afrikanen, dat komt morgen wel… Ik was de eerste die hem ingeleverd had (nou dat lieg ik, want Reni heeft hem ingeleverd en het zag er super gelikt en ingebonden uit! Dus nogmaal bedankt kerel!)
Ik ga nu echt stoppen, want ik begin onzin te ratelen (zijn jullie wel gewend van me!)
Foto’s op:
http://daniel86.hyves.nl/album/47665130/PE_Bungy_paragliden_sand_boarden_su/lky_y7lM/
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
